اسماعیل ناصری
چکیده
همبودی بین ADHD و اختلالات مصرف مواد (SUDs) حوزه‌ای است که در سال‌های اخیر موردتوجه بالین گران، پژوهش گران و بهداشت عمومی قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش بررسی اساسی‌ترین مباحث مرتبط با شیوع شناسی، غربال‌گری و مداخلات درمانی برای ADHD همبود با اختلالات مصرف مواد است. با استفاده از روش پژوهش مروری داده‌های مرتبط با استفاده از کلیدواژه‌های ...
بیشتر
همبودی بین ADHD و اختلالات مصرف مواد (SUDs) حوزه‌ای است که در سال‌های اخیر موردتوجه بالین گران، پژوهش گران و بهداشت عمومی قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش بررسی اساسی‌ترین مباحث مرتبط با شیوع شناسی، غربال‌گری و مداخلات درمانی برای ADHD همبود با اختلالات مصرف مواد است. با استفاده از روش پژوهش مروری داده‌های مرتبط با استفاده از کلیدواژه‌های اختلال بیش فعالی همراه با نقص در توجه، اختلالات مصرف مواد و همبودی در موتورهای جستجوگر Google Scholar و PubMed و همچنین در پایگاه‌های دادهای NOORMAGS، SID و irandoc مورد جستجو قرار گرفتند. داده‌ها نشان دادند ADHD یک عامل خطر برای ابتلای به SUDs است و شیوع ADHD در بین نوجوانان و بزرگ‌سالان مبتلا به SUDs به‌ویژه در مراکز بستری معنادار است. سنجش جامع ADHD + SUD توسط یک بالینگر آموزش‌دیده در حوزه‌های اعتیاد، تشخیص‌های افتراقی ADHD و جمعیت‌های خاص، انجام یک مصاحبه تشخیصی استاندارد برای تاریخچه بالینی کامل نشانگان ADHD قبل از شروع مصرف مواد و در طول دوره‌های پرهیز و همچنین تاریخچه کلی سلامت روانی و جسمی و عملکرد روانی اجتماعی، از دستورالعمل پیشنهادی برای ارزیابی ADHD + SUD هستند. درحالی‌که درمان دارویی، عمدتاً داروهای محرک روانی، خط اول و مؤثرترین درمان برای ADHD هستند مداخلات روانی-اجتماعی مختلفی را می‌توان در ترکیب با دارو اجرا کرد ازجمله درمان شناختی رفتاری، آموزش روانی، آموزش فراشناختی، آموزش ذهن آگاهی، مربیگری و اصلاح رفتار و همچنین مصاحبه انگیزشی. درمجموع شواهد نشان میدهند درمان ADHD در اوایل دوران کودکی می‌تواند خطر مصرف مواد بعدی در سنین بالاتر کاهش دهد.
